Μελέτη διαμόρφωσης Πλατείας Ελευθερίας / κεντρική πλατεία Ηρακλείου
Μελετητές: Νίκος Σκουτέλης & Φλάβιο Ζανόν, αρχιτέκτονες
μηχανικοί με συνεργάτη τον Smiljan Radic, αρχιτέκτονα μηχανικό.
Σύμβουλος κατά τη διεξαγωγή του διαγωνισμού ο γλύπτης Γ. Ζογγολόπουλος
Συνεργάτες μελετητές
ΒΕΤΑΠΛΑΝ Α.Ε.Μ. - Εταιρεία μελετών
Κώστας Ιωάννου - πολιτικός μηχανικός
Αντώνης Τσάπαλης - μηχανολόγος μηχανικός
ΤΕΗΜ Ε.Π.Ε. - Εταιρεία μελετών
Τόπος: Ηράκλειο Κρήτης - Κεντρική πλατεία
Χρόνος εκπόνησης της μελέτης: Απρίλιος 1994 - Οκτώβριος 1995
Κατασκευή Α’ Φάσης του έργου: Νοέμβριος 1996 - Δεκέμβριος 1997
Εργοδότης: Δήμος Ηρακλείου Κρήτης
Ανάθεση μετά από τη βράβευση σε Πανελλήνιο Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό - Σεπτέμβριος 1993
Μελέτη διαμόρφωσης Πλατείας Ελευθερίας Ηρακλείου
Ο χώρος της πλατείας Ελευθερίας αποτελεί την απόληξη του άξονα λεωφόρου Δικαιοσύνης - οδού Καλοκαιρινού που περνάει το ιστορικό κέντρο της πόλης από δυτικά στα ανατολικά σε εκείνο το σύστημα ακτινωτών οδών που χαρακτηρίζουν τον πολεοδομικό ιστό του κέντρου. Αρχικά διαμορφώθηκε με τα έργα τειχισμού της πόλης κατά τον 16ο αιώνα ως «Πεδίον του Άρεως» για τον στρατό των Βενετών.
Πρόκειται για τον μεγαλύτερο ελεύθερο χώρο της πόλης, στο τοπίο του οποίου εξελίχτηκαν τα σπουδαιότερα δρώμενα του συλλογικού της Κρητικής κοινωνίας μετά την απελευθέρωση, το 1900. Η λειτουργία της Νομαρχίας, των Δικαστηρίων και της Αστυνομίας στα κτίρια των παλιών στρατώνων, η τοποθέτηση του ανδριάντα του Άγνωστου Στρατιώτη και του Ελ. Βενιζέλου κατέστησαν τον χώρο σημείο αναφοράς σε όλες τις δημόσιες τελετές, τις πορείες και τα συλλαλητήρια και εδραίωσαν τις λειτουργίες αντιπροσώπευσης του κράτους, μειώνοντας την σημασία που είχε μέχρι τον 19ο αιώνα η πλατεία Λιονταριών. Ακόμα πριν, η κατασκευή του Αρχαιολογικού Μουσείου με την αυξανόμενη συρροή ξένων επισκεπτών απέδωσαν στον χώρο ξεχωριστή σημασία, ως σημείο αναφοράς / εισόδου στην πόλη του Ηρακλείου.
διαβάστε περισσότερα για τη μελέτη
